در هجــرانی بی‌کــران

اینکه هفته پیش، ماه پیش، سال پیش یا سال‌های پیش فرصت چه کارهای خوبی رو داشتی و انجام ندادی نباید باعث بشه فکر کنی فرصت های تموم شده چیزی رو که نمیتونی تغییر بدی، برای خودت دیوار نکن قرار نیست راه هموار باشه هیچوقت هم قرار نبوده باشه خانه ویران شده اما چراغش روشن است

خـرابِ یادِ تو بودم. ویستا، ویتانوش، فندق، کندی، بیست و سوم، ابر، باران، برف، موکا، چتر، قدم قدم قدم چهارصد و پنجاه و چهار پایان هجرتی است بر انتهای یادها هجوم و آوار سایه ها آمال و وهم و خیال و نه انتهایی است و نه آغازی تدفین ماندگار سایه ایم . پایان